Fedrina stradanja

Gde se, kažu, celo more           Ὠκεανοῦ τις ὕδωρ 

s kamenjaka lije strma          στάζουσα πέτρα λέγεται,

sa hridine živo vrelo          βαπτὰν κάλπισι παγὰν 

krčag puni za krčagom          ῥυτὰν προιεῖσα κρημνῶν:

tu mi jedna bila druga          τόθι μοί τις ἦν φίλα

i purpurno prala rublje          πορφύρεα φάρεα

u potočnoj žubor-vodi          ποταμίᾳ δρόσῳ

a po kuku žarke stene          τέγγουσα, θερμᾶς δ᾽ ἐπὶ νῶτα πέτρας

naokolo raširila          εὐαλίου κατέβαλλ᾽: ὅθεν μοι

prva od nje vest mi stiže           πρώτα φάτις ἦλθε δεσποίνας,

da mi gospa bol boluje          τειρομέναν νοσερᾷ 

za odar je bolja veza          κοίτᾳ δέμας ἐντὸς ἔχειν

u odaju zavukla se          οἴκων, λεπτὰ δὲ φάρη 

a koprenom tankom, nežnom, svoju pavu krije glavu          ξανθὰν κεφαλὰν σκιάζειν:

Treći dan već, kako čujem,        τριτάταν δέ νιν κλύω τάνδ᾽ ἀβρωσίᾳ

usta njena ne primaju          στόματος ἁμέραν

sveta dara Demetrina;           Δάματρος ἀκτᾶς δέμας ἁγνὸν ἴσχειν,

iz potajna želi bola         κρυπτῷ πένθει θανάτου θέλουσαν

stići žaru smrti jadne.          κέλσαι ποτὶ τέρμα δύστανον.

Opčini l' te, mlada ženo          σύ γὰρ ἔνθεος, ὦ κούρα,

ili Pane, il Hekata          εἴτ᾽ ἐκ Πανὸς εἴθ᾽ Ἑκάτας

ili sveti Koribanti          ἢ σεμνῶν Κορυβάντων 

ili sama Gorska mati,           φοιτᾷς ἢ ματρὸς ὀρείας;

ili žrtve ne prinese          σὺ δ᾽ ἀμφὶ τὰν πολύθηρον 

ti Diktini, lovki onoj          Δίκτυνναν ἀμπλακίαις

pa sad stradaš s greha toga?         ἀνίερος ἀθύτων πελάνων τρύχῃ;

Jer i vodom ona kroči,          φοιτᾷ γὰρ καὶ διὰ λίμνας χέρσον 

te po peni slane vode         θ᾽ ὑπὲρ πελάγους

žalu ide trezenskome.          δίναις ἐν νοτίαις ἅλμας.

Euripid, Stajaća pesma iz tragedije Hipolit

preveo: Miloš Đurić