μητέρα μοι πάντων τε θεῶν πάντων τ᾽ ἀνθρώπων 

ὕμνει, Μοῦσα λίγεια, Διὸς θυγάτηρ μεγάλοιο, 

ᾗ κροτάλων τυπάνων τ᾽ ἰαχὴ σύν τε βρόμος αὐλῶν 

εὔαδεν ἠδὲ λύκων κλαγγὴ χαροπῶν τε λεόντων 

οὔρεά τ᾽ ἠχήεντα καὶ ὑλήεντες ἔναυλοι. 

καὶ σὺ μὲν οὕτω χαῖρε θεαί θ᾽ ἅμα πᾶσαι ἀοιδῇ. 

Majku mi sviju bogóvā, a tako i sviju ljudi,

Slavi, jasnogrla Muzo, o kćeri velikog Zeusa!

Ona čegrtaljki zvuk i bubnjića, svirala svirku

Voli te zov vukóvā i lavova očiju plamnih,

A i planine što ječe i dolce šumovite jošte.

Tebe i boginje sve u ovoj pozdravljam pjesmi.

Homerska himna Kibeli